بررسی بالینی و آزمایشگاهی و میزان شیوع آرتریت روماتوئید در اطفال 6 ماهه تا 12 ساله در بخش اطفال بیمارستان قائم و امام رضا ‏‎‎‏(ع) از سال 1377 تا سال 1380

آرتریت روماتوئید جوانان شایعترین بیماری روماتیسمی میباشد. این ترم به بیمارانی با سن کمتر از 16 سال با ابتلا به مفصل یا بیشتر که دچار تورم واضح بوده، با طول مدت بیماری مساوی یا بیش از 6 هفته که در طی 6 ماه اول به صورت 3 تیپ پلی ارتریت، اولیگوارتریت و بیماری سیستمیک تظاهر کرده و همچنین سایر اشکال ارتریت جوانان نیز رد شود، اطلاق می گردد. ‏‎jra‎‏ بیماری نادری نمی باشد، گرچه انسیدانس واقعی آن شناخته شده نیست ولی در مناطق مختلف 9 تا 19 درصد هزار کودک در معرض خطر در سال را مبتلا می کند. دختران در مجموع 2 برابر پسران مبتلا می شوند. اتیولوژی ‏‎jra‎‏ ناشناخته است. عواملی مانند عفونت، اتوایمیونیتی تروما، استرس و عوامل مستعد کننده ایمونولوژیک مطرح می باشد وجود زمینه وراثتی در ‏‎jra‎‏ تایید شده است. ‏‎jra‎‏ دارای علایم مفصلی و علایم خارجی مفصلی متعددی می باشد از میان آنها می توان اختلال رشد ژنرالیزه، اختلال رشد موضعی، ندولهای زیر جلدی، بیماری عضلانی، درگیری قلبی و ریوی کلیوی و ... را نام برد. از علایم متنوع لابراتوری ‏‎jra‎‏ می توان افزایش ‏‎ig,crp,esr‎‏ سرم، مثبت شدن ‏‎rf‎‏ و ‏‎ana‎‏ را ذکر کرد. ‏‎jra‎‏ علایم رادیولوژیکی متنوعی دارد. درمان ‏‎jra‎‏ درمان حمایتی است و نقش معالجه کننده ندارد. بنابراین باید ساده ترین بی ضررترین و از نظر محافظتی بهترین رژیم درمانی را برگزید. ‏‎jramanagement‎‏ شامل استراحت، فعالیت متعادل، درمان فیزیکی و دارودرمانی می باشد. داروهایی مانند آسپرین، ‏‎nsaids‎‏ داروهای آنتی مالاریا، نمکهای طلا، پنی سیلامین، سولفاسالازین، کورتیکواستروئید و داروهای ایمونوساپرسیو در درمان ‏‎jra‎‏ استفاده می شود. درمان جراحی بیشتر نقش پروفیلاکتیک دارد و جراحی ترمیمی بندرت انجام می شود. پیش آگهی بیماری در 70 تا 90 درصد مبتلایان به ‏‎jra‎‏ رضایتبخش می باشد. یک گروه با درصد نامشخص حدود 5 درصد مانند بالغین دچار عود بیماری می شوند و حدود 10 درصد کودکان مبتلا با ناتوانی شدید وارد دوره بزرگسالی خواهند شد. تحقیق و بررسی درباره طبیعت بیمار و نحوه درمان آن همچنان ادامه دارد.